« با این همه ، این هشدار ضروری بود که مطالعه خطرهایی هم داشت. این کار خطرناک میشود هنگامی که به جای بیدار کردن ما و برانگیختن زندگی ذهنیمان، خود به جانشینی آن گرایش مییابد.هنگامی که حقیقت به چشممان دیگر نه به شکل آرمانی که خود میتوانیم با پیشرفت درونی اندیشه و با کوشش دلمان بر آن دست یابیم،بلکه چیزی مادی جلوه میکند که میان برگهای کتابها انباشته است. مانند عسلی از پیش آماده که ما در کمال آسایش تن و جانمان از روی قفسهی کتابخانه برداریم و با لذت بخوریم.»
جووانی ماکیا
مقدمه در جستجوی زمان از دست رفته